Woensdag 24-09-2014, vijf dagen na terugkeer uit Rome en de eindafrekening van de kosten en baten.

Nog steeds, na vijf dagen thuis te zijn, voel ik me nog enigszins ontheemd. Hoor nergens bij of thuis. Mis het reizen en trekken, maar ook het vaste ritme van de dag. Thuis is alles totaal anders. Je had niets anders om je mee bezig te houden, alleen maar het fietsen. Nadat ik mijn uit elkaar gehaalde fiets zaterdagmorgen vroeg direct naar de fietsenmaker had gebracht, kon ik die ’s middags alweer ophalen. Gelukkig, want ineens niet meer kunnen fietsen voelt heel akelig. Er ontbraken wat kleine onderdelen die tijdens het uit elkaar halen op het vliegveld spoorloos zijn verdwenen, maar ik kan in ieder geval rijden. Bovendien had het spatbord het helemaal begeven. Het zat vol scheuren. Het vervoer had het nog een graadje erger gemaakt. Allemaal kleine onderdelen die besteld moeten worden en later alsnog bevestigd worden aan de fiets, zodat hij weer helemaal klaar staat voor de wat langere tochten met mooi weer. Maandagmorgen ben ik eerst naar de accuman geweest om hem een compliment te geven. Zelfs op de voorlaatste dag, die zo verschrikkelijk zwaar was met klimmen hebben de accu’s nog ruim 62 km. gereden. Daar waren twee korte klimmetjes tot 16 % tussen. Haast niet te doen met al die bagage. Dat vreet energie van de batterijen.  

Thuis gekomen wachtten er twee katten op me die niet bij me weg te slaan waren. Mausi, mijn zwart witte zwerver en Moortje, de grijze van het buurmeisje, die hier regelmatig een paar dagen blijft logeren. Zondagmiddag wordt de Moortje teruggehaald door zijn eigen bazinnetje. Hij was hier alweer vanaf vrijdag, toen ik thuiskwam, en voelt zich heel prettig samen met Mausi, mijn zwart-witte zwerver. Wat beiden nooit mochten was mijn huis in lopen en daar liggen. Ze moesten in de serre blijven. Nu heb ik zoiets van “ach laat maar”. Ze hebben mijn huis tot het hunne gemaakt en sinds Mausi niet bij Fransien kon wennen en hier is teruggekomen gaat ze nauwelijks de tuin uit. Behalve als ik er even uit ga. Zodra ze in de gaten heeft dat ik er weer ben, kom ze onmiddellijk binnen de tuinmuren. Gaat zelfs op de kattenbak in de serre. Afgelopen maandag een tweede poepdoos erbij gekocht om uit te proberen of ze er ’s nachts ook op gaat. Het ging prima, nergens een plasje of anders in huis te vinden, dus heeft de dame zich voorgoed een plekje in mijn huis veroverd. Sinds vandaag springt de dame ook op mijn bankstel en gaat breeduit op het schapenvacht liggen. Voor buiten heb ik een soort mandje op haar vaste plek gelegd, zodat ze niet te koud wordt. Ach, Mausi is 12 jaar en verdiend na al die jaren zwerven toch iets beters. Het is allemaal niet wat ik wilde, maar mijn hart heeft onderweg dus anders besloten. Het ging zo goed met haar de eerste nacht in huis, dat ze vanaf dinsdag mijn huiskat is geworden. Ondanks het feit dat ik geen dieren wilde, heeft zij het voor elkaar gekregen een plekje in mijn hart te veroveren en haar plaatsje in huis. 

Rome ervaringen in boekvorm

Omdat de reacties onderweg zo geweldig zijn geweest, wat mij echt heel vaak steuntjes in de rug heeft gegeven, heb ik besloten hulp te vragen aan iemand om voor mij een uitgever te zoeken die bereid is mijn verhalen over de Rome reis om te zetten in boekvorm. Daar zal ik natuurlijk toch een en ander zelf voor moeten doen en May heeft al aangeboden me te helpen bij mij schrijffouten, die er in staan. Ik heb ooit lang geleden bijna drie jaar Mulo gehad, ergens in de jaren ’50. Altijd moeite gehad met D of T of zelfs DT op het einde, hoewel het eenvoudig moet zijn. Het Kofschip was een hulpmiddel waarvan ik niet eens weet of dat nog van toepassing is. Ik begreep het als kind al niet. Het zijn foutjes die hersteld kunnen worden. Nu maar afwachten of er iemand belangstelling voor heeft. Ach als dat boek er moet komen, wordt het van bovenaf wel geregeld, daar geloof ik in. Dan vindt Hans wel iemand die hier eerlijk mee omgaat.

Er is heel veel om dankbaar voor te zijn. De hulp en giften onderweg. De kleine wonderen die gebeurden. Het verblijf bij Marga op de berg en het kleine kerkje waar ik in die dagen zo vaak even binnen liep. De liefde en vriendelijkheid, onderweg ondervonden. De leuke ontmoetingen met andere Romegangers. Veelal echtparen of mannen onderweg. Geen enkele vrouw alleen ben ik tegengekomen, behalve mezelf. Het was een fantastische reis die me veel heeft geleerd over mezelf. Het verdriet van afgelopen negen jaar, dat ik nog altijd met me meedroeg is omgezet in liefde en vrede voor en met mezelf. Vooral de boosheid is verdwenen. Er is vrede in mijn hart. Ik heb geleerd dat er geen eenzaamheid meer is. Soms zou je dingen willen delen, maar er zijn ook dingen die je niet kunt doen wanneer je samen met een partner reist. Soms kon ik op een kilometer wel vier of vijf keer stoppen als ik iets zag om te fotograferen. Daar krijgt de ander genoeg van met het gevolg dat je mooie onderwerpen laat liggen om de ander ter wille te zijn. Het klinkt gek maar om de hoek is altijd weer iets nieuws te zien en te fotograferen. Deze reis heeft mij zelfwaardering en zelfrespect geleerd. Dat je als mens heel veel zelf kunt, maar ook rustig hulp mag aannemen wanneer nodig.  

De thuiskomst was feestelijk en warm. De hartelijkheid van de buren om mijn huis te versieren en prachtige bloemen te brengen. De kinderen die kwamen. Gisteren kreeg ik een etentje van Fransien, vandaag een etentje met een goede dansvriend als cadeautje voor mijn terugkomst. May die heerlijk bij kwam kletsen en samen herinneringen konden ophalen, omdat hij dezelfde reis heeft gemaakt drie jaar terug. Allemaal mooie dingen die gebeuren. Een prachtige bos bloemen kreeg ik zaterdagavond nog van John, die ik ken van dansen. De vele felicitaties van heel veel mensen. De vele mooie reacties op Facebook en 50 Plusser. Ik voel me heel erg verwend. Ik ben een rijk mens met zoveel liefde om me heen. Natuurlijk zijn er ook mensen om je heen die nooit reageerden, waarvan je het juist wel had verwacht, omdat het kennissen en vrienden waren. Maar juist door deze reis heb ik geleerd dat dit mag. Dat zij mogen zijn wie ze zijn en dat mijn gevoel voor hen misschien veel sterker was dan andersom. Ik kan alleen maar bedanken aan allen die hebben geholpen om deze reis waar te maken. 

Nieuwe plannen

Ja, nieuwe plannen spoken alweer door mijn hoofd. Er zijn nog drie wensen op dit gebied. Rome-Jeruzalem. Een fietstocht maken door China, van zuid naar Noord en Fietsroute 66 in Amerika maar dan door alle kleine plaatsen. Natuurlijk zijn er nog veel meer landen waar je prachtig kunt fietsen. De eerste twee hebben nu mijn voorkeur. Vóór alles moet ik nu eerst mijn negatieve saldo inlopen bij de bank. Dan pas kan ik sparen om nieuwe fietsreizen te maken. Als het de bedoeling is dat ik weer ga reizen met mijn fiets, dan komen ook de financiën weer in orde. Mijn geloof hierin is oh zo groot. God en zijn engelen zijn dagelijks in de weer geweest om deze reis voor mij zo mooi mogelijk te maken. Er zijn zelfs mensen geweest die onderweg, rond 15 september, nog geld hebben gestort. Van één persoon kende ik de naam. Maar jammer genoeg ook een bedrag van een mevrouw zonder adres, zodat ik ze niet eens kan bedanken, omdat ik niet weet wie zij is. Bij dezen wil ik dat alsnog doen en maar hopen dat zij dit bedankje zal lezen.

 

Wanneer ik de kosten en baten opmaak dan vallen de kosten per dag nog mee. Wanneer je zuinig leeft en kunt kamperen is dat nog goedkoper, echter dat was voor mij en de fiets een onmogelijkheid. Een karretje achter de fiets was geen optie in de bergen. Tien procent bergen kwam ik makkelijk op, mits ik tussendoor af en toe even afstapte om 5 minuten op adem te komen. 12 tot 16 procent bergen lukte met korte stukjes van 100 tot 200 meter. Daarna moest ik afhaken. Dat is twee gebeurd in de Alpen. Heb daar een keer de trein en een keer de bus moeten nemen. Achteraf gezien maar goed ook. De eerste berg was 2200 mt. hoog en er lag sneeuw hoorde ik van mensen die het wel hadden gereden. Al met al was het een hele bijzondere reis met heel veel grote en kleine wonderen. Prachtige gebeurtenissen die weg vallen tegen de paar kleine tegenvallers onderweg. Mijn hand is nog steeds pijnlijk, mijn been is de laatste korst langzaam beetje bij beetje aan het loslaten. Zou ik morgen weer gaan? Ja, direct. De reiskoorts zit in het bloed heb ik gemerkt. Je bent onderweg helemaal op jezelf aangewezen. Er waren ook dagen dat ik niemand tegenkwam, behalve hier en daar een verdwaalde automobilist. De financiën houden het reizen nu nog tegen, maar ook dat komt in orde. Mijn geloof is in alle opzichten zó groot, omdat ik weet en ervaren heb dat in alle opzichten voor me wordt gezorgd. 

Waarom alle kosten en baten opgeschreven?

ls je geld gesponsord krijgt is mijn mening dat allen ook recht van inzage hebben, wat ik met dat geld heb gedaan. Iedereen die mij hiermee heeft geholpen wil ik nogmaals bedanken dat zij deze reis mede mogelijk hebben gemaakt en genoten hebben van de verslagen die ik dagelijks op mijn blog, Facebook en 50 plusser heb gezet. Soms was ik er te moe voor, werd het wat laat, zodat May weleens zei dat ik moest gaan slapen om 1 uur ’s nachts. Maar ik wilde het perse afhebben. Vond het verschrikkelijk wanneer ik zonder internet zat. Eigenlijk moest je een eigen internet stick mee kunnen nemen, maar helaas moet je daar een jaarabonnement voor afsluiten en dat is veel te kostbaar. Vele hotels hebben tegenwoordig Wifi, maar er zijn er ook die dit niet vrijgeven uit angst voor inbreuk in hun eigen gegevens.

Kosten voorbereidingen reis:

Reviseren accu’s en onderhoudsbeurt fiets,
fietsdrager voor, drukwerk kaarten en postzegels                                              € 709.10         

Uitgaven

Overnachtingen onderweg                                                    1228,80

Reiskosten naar huis                                                              341,74
Diversen en eten onderweg                                                    555,20
Totale kosten                                                                       2125.74 

 

Inkomsten

Sponsoren met kaartverkoop                                                            786,60

Zelf gespaard+wat ik al aan de accu’s en fiets had betaald              514,40                      
Totale inkomsten                                                                          1401.00

Negatief saldo op bank                                                                                          € 824,74

Reiskosten naar huis niet meegerekend is per dag aan eten, drinken, slapen  €  39.64 uitgegeven.

 

Mocht u interesse hebben, er zijn nog pakketjes fotokaarten met eigen teksten te koop voor 7.50

Hiervoor kunt u altijd mailen naar: maus-sturmer@home.nl