Morgen is het zover. Nog 1 nachtje slapen en de weg naar Rome ligt voor me open

Dit was naar Santiago, dit keer ben ik dubbel zo zwaar beladen. Wordt moeilijker de bergen op, maar ik red het altijd.

Allereerst wil ik beginnen met alle mensen te bedanken die mij hebben gesponsord. Er zijn zelfs voor mij onbekende mensen bij, die ik misschien wel ken, maar de naam niet van weet. Dan zijn er mensen (sponsoren), die ik zo graag kaarten als dank had willen sturen, maar geen adres hebben vermeld. Op het bankafschrift staan geen adresgegevens vermeld. Wilt u de kaarten alsnog ontvangen stuur dan per mail nog even uw adres. Ik krijg ze nu niet meer op de bus voor vertrek, maar na afloop van de reis komen ze naar u toe. Er zijn er voldoende in voorraad. Ook voor de mensen die onderweg nog sponsoren liggen kaarten klaar om na afloop op te sturen. Met zijn allen heeft u meegeholpen om deze reis grotendeels waar te maken. Ik dank u uit de grond van mijn hart en stuur heel veel liefde naar u toe.  

In Rome wordt voor iedereen een kaars gebrand, met de wensen erbij. Onderweg zal ik voor iedereen die het blog http://romeopdeelektrischefiets.blogspot.nl/, Facebook en 50 plusser of op andere manier mijn verhalen lezen, kaarsjes opsteken die u veel liefde, gezondheid en geluk zullen brengen.

Wanneer ik onderstaande dagelijkse gedachte lees bedenk ik; "zie je wel hoe goed het is om alleen te gaan, dan leer je jezelf het beste kennen." Het klopt wel. Relaties leer je het beste kennen tijdens een reis. Omdat men ontspannen is zie je ook het ware karakter. Het ego dat wel of geen grote rol speelt. Nu kan een goed gesprek daar zeker toe bijdragen om elkaars wensen te leren respecteren en kan het alsnog een mooie reis worden. Echter het kan ook zo botsen, dat je beter alleen verder kunt gaan. Dit keer ga ik alleen, al moet ik zeggen dat de weg naar Santiago alleen de eerste 14 dagen veel moeilijkheden gaf, omdat het mijn spirituele reis was en de ander met het idee van een avontuurtje mee ging. Echter na 14 dagen en een heel zwaar intens gesprek veranderde dat in een prachtige reis, die beiden het gevoel gaf iets bijzonders te zijn. Dat het drie maanden daarna alsnog tot een breuk kwam, was juist omdat ik spiritueel nog dieper was gaan denken en de ander het nog steeds als avontuur zag en er geestelijk niets mee had gedaan. Ook in de jaren daarna niet en die keuze mocht hij maken. Ik heb voor een andere weg heb gekozen. Ik kan hem alleen maar toewensen dat hij net zo zijn rust en geluk vind als ik heb gevonden in mezelf en zal zeker ook voor hem een in Rome een kaarsje branden zodat hij eindelijk rust zal vinden en alles van mij uit vergeven is.

Na de weg van Santiago wist ik al dat ik naar Rome op de fiets wilde gaan. Het duurde drie jaar. Morgen is het zo ver. Rond half tien vertrek ik. Nee, ik ben niet bang. Wordt goed beschermd door God, zijn engelen en Berry. Misschien nog veel meer familieleden, die aan de andere Zijde staan en deze reis willen meemaken. Het zal een reis van dankbaarheid en misschien ook nog wel van vergeving worden. Wie weet wat er allemaal nog verstopt zit in mezelf. Ik laat het zeker weten. Ik weet dat velen van u de reis volgen en ik hoop dat u er net zoveel plezier aan zal beleven dan ik doe. Schrijf rustig uw commentaar op het blog of stuur het per mail. Tijdens moeilijke momenten weet ik dat ik steun en hulp zal ondervinden van alle berichtjes en mails met reacties. Zij zijn zeker heel belangrijk. Begrijp je iets niet, omdat het misschien niet duidelijk is uitgelegd, vraag het rustig.

Rond mijn maag zit vandaag een prettig gestoord gevoel van lichte spanning en is er nog steeds de vraag neem ik nu het hele dunne slaapmatje mee dat 8 ons weegt of neem ik de iets dikkere mee, die een kilo zwaarder weegt. Maar wat laat ik dan nog achter. Gezien hoe vanmorgen mijn rug voelt, denk ik dat het verstandiger is om toch het dikkere matje mee te nemen. Dus wordt het vandaag weer alles in en uitpakken om te kijken wat ik nog kan missen onderweg. Tussendoor moest ik vanmorgen nog een paar sandalen en loopschoenen kopen. Het gevoel hierover was te sterk om te negeren. De sandalen bleken veel te wijd geworden, wat met lopen problemen gaf merkte ik al de laatste weken en de loopschoentjes zaten vol gaten in de zolen. Eigenlijk wilde ik er geen afscheid van nemen, maar vanmorgen werd me toch duidelijk gemaakt dat ik problemen zou krijgen als ik misschien stukken moest lopen met de fiets en dat beslist niet kon op deze, echt tot op de draad versleten schoentjes. Dus opnieuw naar het sterke gevoel geluisterd. Kon ik al die tijd geen fatsoenlijke schoenen vinden, nu slaagde ik bij van Haren in één keer.

Mocht u de reis willen volgen zet dan deze link in uw favorieten.

http://romeopdeelektrischefiets.blogspot.nl/. Voor de mensen van 50 plus raad ik aan deze link in de favorieten te zetten, wanneer u de reis wilt volgen of u aan te melden bij Facebook, omdat daar bij ieder bericht een melding wordt gemaakt. Waar Wi-Fi is zal ik zeker een bericht schrijven en foto's laten zien, hoe de reis verloopt. Wat ik allemaal mee maak onderweg. Wilt u per mail bericht krijgen wanneer ik weer wat heb geschreven, meldt u aan bij Google of vul alleen uw mailadres in, rechtsboven op het blog. U krijgt dan automatisch bericht als er weer wat op het blog is gezet.

Het thuisfront is goed voor gezorgd. Mijn kleinzoon slaapt hier met regelmaat. De politie is ingeschakeld en controleert hier extra sinds er iets uit mijn tuin is weggehaald. Voor en achterzijde zijn goed bewaakt en alles van waarde is het huis uitgehaald, zodat er niets van in huis is achtergebleven. Gelukkig woon ik in een buurtje waar een goede sociale controle heerst, juist omdat je alleen bent. Zeker nu ik weg ben is dat nog eens extra een fijne gedachte. Vrijwel iedereen in de straat weet dat ik weg ben en men houdt de boel daarom nog eens extra goed in de gaten.  

Lieve mensen

Nu al zie ik heel veel 'goede reis' wensen op mijn Facebook en mail staan. Bedankt voor al het vertrouwen en de wensen. Ik hoop dat u mee gaat genieten van deze reis en wens u allen veel liefde, gezondheid en geluk,
Maus

Dagtekst van maandag 4 augustus 2014
"Observeer jezelf: hoe vaak stel je niet vast dat je geestestoestand niet precies in overeenstem-ming is met datgene wat je te doen hebt. Bijvoorbeeld, wanneer je wilt bidden, mediteren, ben je met je hoofd ergens anders, want ineens denk je aan al het werk dat op je wacht. Vervolgens, op het werk, voel je de behoefte om in jezelf te keren en dus ben je weer afgeleid.
Leer aanwezig te zijn bij wat je doet, want er is een tijd voor alles. Anders is er nergens meer tijd voor, omdat we er nooit met ons hoofd bij zijn. Als je je ’s morgens voorbereidt op het bijwonen van de zonsopgang, zeg dan tegen jezelf: ‘Ik wil in contact komen met de zuiverheid, de schoonheid, de liefde, het licht, er is niets anders dat telt.‘ Laat je lasten achterwege en verschijn licht en ontspannen voor de zon en de pracht van de natuur. Om goed te zien, goed te begrijpen en goed te voelen, moet je aanwezig zijn, met aandacht. Neem een voorbeeld aan mannen en vrouwen die smoorverliefd zijn: wanneer ze samen zijn, kunnen ze alles vergeten. Ze zijn in elkaars blik verzonken en wanneer ze willen omschrijven wat ze gezien hebben, spreken ze alleen maar over licht en onmetelijkheid."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Een dagelijkse gedachte

De beste manier om mensen echt te leren kennen,
is door met ze op reis te gaan.
Mark Twain  (Ingestuurd door:  P. Banner, Zoetermeer NL)