zaterdag 20 september 2014

Donderdagmiddag 18-09-2014 na mijn laatste internetbericht

 
Nadat ik vanmiddag nog de laatste nieuwtjes op internet had gezet ben ik in de kerk achter het klooster geweest, waar ik de eerste twee nachten heb geslapen. De internetwinkel is daar vlakbij en het is 2 minuten rijden met de fiets. Tegenover het klooster waar ik nu zit is ook een internetwinkel, welke twee keer zo duur is en je mag je eigen computer niet gebruiken. Heel lastig. Moet je alles op sticks gaan zetten en kost nog meer tijd. De wijk waar het oude klooster ligt is wat gemoedelijker. Waar ik nu woon is alles zakelijker, behalve de achterstraatjes. Ook daar heerst die gemoedelijkheid en gezelligheid.

Vanuit de Catharinakerk zomaar rondgereden door allerlei straatjes en steegjes. Op gegeven moment kwam ik door een straat waar alles voor fietsen en motoren te koop stond, een hele straat lang. Enig om te zien al zou ik er zelf geen nieuwe fiets durven kopen. De vraag is zelfs of je er nieuw kunt kopen, zie honderden tweedehandsjes staan in alle vormen en maten. Helmen voor scooters en motoren in alle soorten en kleuren staan keurig langs de straat uitgestald, oud en nieuw. Hetzelfde geldt voor fietsen en scooters. Toch hebben hier de motoren en fietsen hier de overhand. In Rome heb je in het verkeer als automobilist duizend ogen nodig naar alles kanten. Ik merk dat ik zelf vrij onverschillig in het verkeer ben op de fiets en overal tussendoor glip. Eigenlijk is het heel plezierig fietsen. Bevalt een straat je niet? Prima, ga je gewoon op de stoep rijden. Staat er een rood bord met witte streep? Niet voor fietsers. Geen agent die er hier iets van zegt. Zij hebben hun handen vol aan die miljoenen toeristen die hier dagelijks komen en om al dat verkeer te regelen. Want denk je dat een stad als Amsterdam druk is, dan heb je het toch mis. Rome is meer met Parijs vergelijkbaar. Gelukkig wordt hier wel minder getoeterd. Later fiets ik nog langs een piramide, door een of andere veldheer neergezet om in begraven te worden, nadat hij deze had gezien in Egypte. Destijds stond hij ver buiten de stad, Nu er middenin. De atletiekbaan wordt nog steeds gebruikt en zelfs in oude staat hersteld. De oude stadsmuren, ga maar door. Het is allemaal even mooi en men doet echt zijn best om zoveel mogelijk te restaureren. Archeologen kunnen hun hart hier ophalen. Van de week zag ik nog net hoe een van heen iets vond. De anderen stonden stralend er om heen naar te kijken en te klappen.  
Wij zouden het misschien weggooien, als zijn de niets bijzonders. Zij glanzen van geluk met het kleinste stukje oudheid dat wordt gevonden. Ik voel dat net zo wanneer ik op de fiets stap en van alles in de natuur ontdek wat mooi is. Wat ik kan fotograferen of alleen maar mag zien. Elke vogel, elke bloem bij wijze van spreken vind ik net zo kostbaar. Is een geschenk dat je het meebeleven. Dat gevoel moet voor de archeologen hetzelfde zijn.

In de avond gaan Henk Helmi en ik eten. Een buffet met gratis drankje voor 12 euro. Heerlijke hapjes staan op het buffet klaar. Je raakt er niet op uitgekeken. En natuurlijk moeten er nog even
foto’s worden gemaakt. Het is ons galgenmaal.





























































 

 

Geen opmerkingen: