Zaterdag 23 augustus 2014. Een echte rustdag in Nauders en een prachtige droom. Ik noem hem “Bevrijding”

 

Moest vannacht om half drie alsnog tabletten innemen om in slaap te vallen, gewoon door oververmoeidheid, terwijl ik me best ontspannen voelde. Trouwens ik moet eerst twee dingen rechtzetten. Allereerst zit ik niet meer in Oostenrijk, maar in Zwitserland. Als tweede maakte May me er op attent dat het de Norbertshöhe was die ik met de bus op was gereden. De Reschenpas komt nog en kan ik morgen of overmorgen toch zelf rijden. Ik was dolblij om dat te horen.

Mijn droom van vannacht is nog steeds klaar en helder en maakt me blij. Ik ontmoette drie mensen vannacht. De eerste twee zijn ver en vaag. Zij zijn aan iemand geketend met echte kettingen, maar het is me niet duidelijk aan wie, doordat ze vaag zijn. Misschien ook aan mij? Het blijft een vraag. Met de derde man die ik ontmoet kom ik mee in gesprek. Ik vraag hem waarom of aan wie hij is geketend. Hij vertelt dat hij aan mij vast zit. Waarom, en wat kan ik doen dat hij van mij los kan komen. Hij laat mij zien dat hij elke keer een bel hoort als er iets is. Nu herinner ik me niet meer wat hij allemaal nog meer vertelde. Het gekke is dat ik me ook mijn hele leven geketend heb gevoeld. De man verteld me dat alleen ik het slot los mag maken en geeft me de sleutel. Ik doe het met alle plezier, omdat ik weet dat ik ook wordt bevrijd. Op het moment dat ik hem heb losgemaakt bedanken en omhelzen we elkaar. Hij moet zich met slotje en al melden bij de politie en ik kan verder met een volle lach op mijn gezicht.  

Om 11.19 vanmorgen word ik wakker. Het eerste wat ik denk is niet ‘ik moet’, maar ik mag en draai me nog eens lekker om, om over deze droom door te soezen.  Half elf gaat mijn wekker voor de medicijnen. Moet dat ding toch eens uitzetten. Is me laatst ook al in de kerk gebeurd. Rond kwart voor elf sta ik op. Maak koffie en kruip met computer en al weer in bed. Zit als een prinses te schrijven en geniet ervan dat even niets moet. De droom kan voor mij een paar betekenissen hebben. 

1.Ik heb Berry bevrijd van de ketens waarmee hij zich door mijn verdriet verbonden voelde.

2. Ik heb mezelf bevrijd van de ketens pijn en verdriet van de afgelopen negen jaar.
3. In mijn gevoel is dit voor mijzelf het beste gevoel;  

Ik heb mezelf bevrijd van de ketens van een heel leven. Totale bevrijding van niets kunnen en niets mogen. Geef een paar voorbeelden. Als 15 jarige werd ik uitgekozen voor het nationale zwemteam om aan de Nederlandse kampioenschappen mee te doen. Daar zaten ook Ada Kok, Erika Terpstra en Ria van Velzen bij destijds. Dat ik mee mocht doen was een hele eer. Echter mijn ouders vonden allerlei excuses om het te verbieden, zoals de school en het geld en andere lullige zaken. In plaats van trots te zijn vernederden ze mij tegenover de trainer dat ik mijn best niet deed op school. Het moesten altijd hogere cijfers zijn of altijd beter zijn. Maar het ging hun maar om één ding, de drank die zij niet konden missen. Destijds moest je alles zelf betalen. Nu waren die kosten niet zo hoog, maar dat kostte hun geld, wat zij liever aan drank besteedden.  

Vanaf dat moment is onbewust in mijn hele leven alles geblokkeerd waarin ik goed was of  waarin ik wat kon bereiken. Al snel moest ik ineens stoppen met zwemmen, het werd ze te duur. Het was mijn enige ontspanning en hobby. Als excuus werd weer de school gebruikt. Ik weigerde nog langer mijn best te doen op school. Waren het eerst allemaal zes, zevens of achten, nu werden het vieren, vijven of zessen en ging met de hakken over de sloot over. Alleen wat ik nog leuk vond om te doen kreeg ik hoge cijfers voor. Zo ging het met alles. Uiteindelijk weigerde ik nog langer op school te blijven en brak het af. Ik was inmiddels achttien en ging werk zoeken. Ook daarin werd ik geketend. Ik werd cheffin van een schoenenzaak. Leerde in korte tijd alles wat ik nodig was om goed te zijn in deze functie. Ook hoe ik met mijn baas het beste kon regelen dat ik zelf eens een paar nieuwe schoenen kon kopen. Ik moest al het geld dat ik verdiende inleveren, kreeg 5 gulden zakgeld in de maand om mijn kleding van te kopen. Dus als mijn baas iedere maand voor die schoenen iets inhield merken zij het niet, omdat hij me gewoon een uurtje extra daarvoor liet werken. Op gegeven moment, wanneer mijn moederde schoenen eindelijk ontdekte, dan had ik die al veel langer. Het was geen leugen. Ze stonden eerst weken in de kast voor ik ze zelfs aan dorst te trekken. Mijn baas was niet zo dol op mijn ouders en hielp waar hij kon. Zijn eigen dochter werkte ook de in winkel, onder mij. Was vaak jaloers, maar dan werd hij boos en nam het voor me op wanneer ze me weer eens dwars zat.  

Ik dwaal af waar het vrijheid en mijn droom betreft. Ging even terug naar het verleden waar blokkade op blokkade ontstond van jongs af aan. Ik zie er velen terug vandaag en begrijp de ketens waar ik mee vastzat aan de man. Telkens als ik iets kon bereiken in mijn leven blokkeerde ik mezelf. Ik heb prachtige beelden gemaakt, schilderijen en werken van Paverpol gemaakt of mooie stukken hout bewerkt. Een paar dingen staan nog op internet, zie: http://www.maus-sturmer.nl/Schilderijen/index.html, de rest heb ik er af gehaald, omdat het niet interessant genoeg was in mijn ogen. Terwijl mensen die mijn beelden en houtwerken thuis zien staan ze altijd prachtig vinden. Geen zelfwaardering dus. 

Alles wat vannacht in de droom gebeurd is eigenlijk het losmaken van mijn eigen ketenen dat ik niets kon en daarom ook niets afmaakte. Ik wist dat ik deze reis naar Rome wel af zou maken, al moest ik kruipend naar Rome. Vol vertrouwen ben ik gegaan, zonder dat ik wist of het allemaal financieel wel kon. Zoveel vertrouwen is er in hierboven dat op het laatste moment alles goed komt, op welke manier dan ook. Nu valt de reis duurder uit omdat ik de tent op moest geven. Vind ik het erg? Nee, eerlijk gezegd is het een opluchting. Het was nog zwaarder geweest. Ook nu ontmoet ik zoveel mooie mensen en krijg hulp waar nodig, van welke kant ook.  

In deze droom, deze ontmoeting ligt mijn vrijheid. Ik heb me bevrijd van het verleden, “Ik ben vrij en kan alles wat ik wil”. Is dat niet prachtig. De man brengt het slot naar de politie, wat een machtsinstituut is. Het verleden is een macht die je hele leven beïnvloed. Wat heb ik weer een groot cadeau gekregen vannacht. 

De gastvrouw komt boven om de kamer tegenover me op te ruimen. Daar is gisteravond laat nog een jongeman gekomen die vandaag meedoet aan een fietstocht met de mountainbike over de Reschen- en Brennerpas. Mijn deur staat op een kier. Ik zit in bed te schrijven omdat ik het koud heb. Ze verteld dat ik rustig het kacheltje aan kan doen, dat kost niets extra’s. Zij zijn de hele dag weg, uit eten bij een schoonzus. Als ik vraag of ik een pizza in het oventje mag doen komt ze even later vertellen dat ik die beter bij haar in de over kan doen rond half zeven, omdat zij niet weet hoe dit oventje werkt. Ik moet lekker doen of ik thuis ben. Ik voel me hier thuis en echt op mijn gemak. Ben de enige op de etage, de jongeman komt hoogstens zich vanavond douchen en opknappen om weer naar de stad en zijn vrienden te verdwijnen, net als gisteravond. Een heel appartement voor mij alleen. Het verleidt me echt om morgen nog een dag rust te nemen. Zie het vanavond wel. Alles is hier mogelijk en ik betaal per dag vooruit.