Zondag 2014-08-24 Rare dromen, twijfels, en de beslissing

 

Gistermiddag tot kwart over drie in nachthemdje achter de computer gezeten. Op mijn gemak gedoucht en de klim gedaan naar de kerk hoog op de heuvel. Waarom liggen die zo hoog. Kon het niet laten om wat foto’s te maken en twee kaarsjes te branden voor iedereen die het hard nodig had. Was blij weer even op de fiets te zitten. Vanmorgen de foto’s met de dromen voor vertrek toch Facebook en blog gezet. Ga met veel plezier vandaag toch weer op weg, na lange twijfels.

Vannacht om 4.39 uur wakker geworden uit twee rare dromen. Ik begrijp er niets van. De een had met een scheiding te maken tussen twee vrouwen die van elkaar hielden en waarin ik moest bemiddelen. De ander van een jongen van een jaar of 14 die bevriend was met    meisje van rond de 8 jaar en haar vader vermoordde om geld. Pas toen hij een volwassen man was van eind vijftig werd hij gepakt. Onder aan het verhaal van vandaag staan ze uitgebreider voor degene die dromen begrijpen. 

Soms, zoals gisteren, kan ik een droom verklaren, Maar als ik al droom, en in dit huis is dat twee nachten achter elkaar, begrijp ik er echt niets van. Met uitzondering van gisteren dan. De vraag rijst dan bij mij; ‘wat moet ik er mee?’ Wat hebben dromen voor zin als je er niets van begrijpt. Wat moet ik met een moord,gepleegd door een kind van14 jaar.  

Ben uiteindelijk toch weer tot kwart over acht in slaap gevallen. Blijf nog even liggen vol twijfels wat ik zal doen. De ene helft van de bergen ligt nog in een dikke mist, de andere helft staat vol in de zon. Zal ik naar de kerk gaan en nog een dag blijven of zal ik vandaag de Reschenpas overgaan. De ene helft wil dit, de andere dat. Wanneer ik aangekleed sta om naar de kerk te gaan hoor ik van mijn gastvrouw dat die al een kwartier bezig is. Zou niet erg zijn, maar de kerk ligt boven op de heuvel, zeker nog een kwartier tot twintig minuten klimmen. Dan kom ik ergens bij de communie binnen. Op zich zou het gaan, was het niet zo hoog geweest. Gisteren was ik er op de fiets heengegaan. Nu als de Reschenpas net zo hoog en steil is om te beklimmen krijg ik het toch moeilijk. Terwijl ik naar buiten kijk, weet ik dat ik het wel kan rijden vandaag. De zon nodig uit om te gaan, maar wanneer ik beneden kom om buiten te kijken voel ik hoe koud het nog is. Wat een twijfelaar. Ik heb geleerd dat bij twijfels ik niets moet doen. Zelden heb ik zo’n dag meegemaakt van wel of niet iets willen doen. Raar hoor. Afijn, ik moet toch tot 12 uur wachten voor de man thuis komt om mijn tas naar beneden te sjouwen. De drang om te gaan wordt al een beetje sterker. Bovendien weet ik van mijn buurjongen uit de kamer tegenover me dat zij vandaag een mountainbike route hebben over de Reschenpas, naar de Reschensee, dus wel uitnodigend om dan de route mee te rijden. Geeft afleiding genoeg, al nemen zij natuurlijk ook andere paden dan de weg. Bovendien is te lang wachten met verder fietsen ook slecht voor de spieren is. Teveel en te lang rust is niet goed, dan ga je er steeds meer tegenop zien om weer te beginnen. Kan beter komende dagen nog een extra dag rust nemen. Het is ook zo heerlijk in dit appartementje vol rust. Toch verlang ik er weer naar om op de fiets te gaan zitten. De twijfel is voorbij. Ik vertrek vandaag. 

Droom 1, twee lesbische kennisjes

Zij wonen in een eengezinswoning recht aan de Maas. Ik word gebeld om te komen. Voor ze iets zeggen vraag ik waarvoor ze uit elkaar gaan. Hun hondje heeft 2 jongen gekregen. Zee zijn niet gelukkig meer met elkaar terwijl ze dat altijd wel waren. Ik praat met ze, en uiteindelijk besluiten ze  het nog een te proberen. We besluiten te gaan kaarten. Terwijl Willy zich omkleed, en de ander net als ik bezig is kaarsen aan te steken, ontdek ik dat geen van de kaarsen aangestoken willen worden. De ander loopt naar een andere kamer en maakt daar alles in orde om te gaan kaarten, Dan komt Willy binnen. De rokband heeft in de rug losgelaten en is niet te repareren op dit moment. Da ander zei dat ze graag een kat wilde hebben, daar ging de strijd om. Wel een hond maar geen kat. 

Droom 2, de moord en de detective

Een klein meisje van een jaar of acht en een jongen van veertien waren pakjes aan het zoeken in een archief dat vol stond met pakketten en mappen. De vader belde voor die tijd het meisje of zij dat wilde doen. Het meisje pakte netjes alles op volgorde, de jongen, ging heel bewust met zijn vinger  uitgestrekt zoeken en pakte de pakketten die in netten waren verpakt en achter een aantal dozen verstopt stonden. Hij legde ze bij elkaar. Even later waren beiden in de kamer en kwam er een man aan hij had een trein bij zich waarmee hij kwam helemaal voor zichzelf. Weet niet meer precies hoe, maar het meisje werd gewaarschuwd dat haar vader dood was. Even later zag ik een scene dat de jongen betrapt was met het uitzoeken van de pakketten door de vader,  Terwijl de vader op een stoel ging zitten en de jongen die Matt heette beschuldigde van diefstal, pakte de jongen twee speren en stak die in de zij van de man. Het bloed kwam er uit maar mijn laatste beeld was dat de man nog leefde, meer zag ik niet. 

De man met de trein moest tientallen jaren later een flesje afwas halen en stond te wachten voor de supermarkt. Dat kwam een volwassen Matt aanlopen. Zijn haren pikzwart, zijn gezicht wat zigeunerachtig, bruin en verweerd. Een beer van en man, net alsof ik hem kende. Zou hem zo uit kunnen tekenen. Aan zijn hand liep een kleine zwartharige vrouw met een donkere trieste uitdrukking op haar gezicht. De detective en hij keken elkaar aan, herkenden elkaar. De detective deed een stap opzij en liet volwassen Matt de winkel binnengaan. Ondertussen vroeg ik of iemand anders, weet ik niet meer, of de detective zijn trein bij zich had. Hij zei dat hij Matt mocht arresteren. Het bewijs van de moord draagt hij zijn hele leven al op zijn borst geplakt, een hamer, waarmee hij de vader heeft vermoord. Begrijpen doe ik dit niet. Ik zag duidelijk de twee speren, maar heb niet gezien dat hij daarna nog een hamer heeft gebruikt. Begrijp er niets van.