Donderdag Camping Remagen augustus 2014

Dit verhaal is niet gecorrigeerd wegens tijdgebrek, komt vanavond of morgen wel.

Twee verhalen om neer te zetten en een derde verhaal onderweg. Had gisteren alles op internet willen zetten, echter ondanks dat ik een Wi-Fi code had lukte het niet. Het heeft vanaf gisteravond negen uur tot een uur of vijf vanmorgen heel zacht geregend. Geslapen vannacht? Nee, kan ik niet zeggen, meer gepiekerd over de stuurkolom van mijn fiets. Volgens mijn gevoel is door het zware gewicht meer speling gekomen, wat heel slecht is en gevaarlijk. Ik moet een keuze gaan maken. De tent met toebehoren ergens achterlaten of straks pech met de fiets en hoge kosten voor een nieuwe stuurkolom. Ik probeer of ik de tent terug naar huis kan sturen of ergens op te slaan totdat ik hem op kan halen. De keuze is moeilijk, vooral omdat ik niet goed meer kan denken door drie nachten nauwelijks meer dan 3 uur slaap. Wat is wijsheid. Het is gezellig op een camping. Je hebt veel sneller contact met de mensen. Waar ik hier in Remagen sta werd gelijk door de buurman aangeboden dat als ik iets had op te laden, computer of telefoon, ik dat rustig bij hem kon doen. Een ander echtpaar waar ik langs loop begint gelijk een praatje met me. Zelf ben ik altijd terughoudend, maar vind het wel leuk als mensen beginnen te praten. De avond heb ik tot tien uur achter de computer gezeten om alles neer te pennen en de foto’s te verkleinen. De eerste fietsers zijn al onderweg en ik vraag me steeds af wat die allemaal minder bij zich hebben dan ik. De meeste zijn met een groepje en verdelen de onderdelen van de tent. Echter naast mij staat ook een meisje met een tent. Ook zij is heel zwaar beladen.  Zij slaap in een tent, groter dan de mijne. Ga. Vandaag alles zo inpakken dat, mocht ik besluiten om voortaan een goedkope kamer te zoeken onderweg of in een hooiberg te slapen, dat beter is. Het scheelt alles bij elkaar ruim 10 kilo. Ik wist inmiddels al zeker dat ik de Alpen nooit op zou komen, dus dat besluit moest er sowieso komen, alleen moet ik de beslissing nu eerder gaan nemen. Sowieso moet ik van de voorwielen zien de tasjes praktisch leeg te krijgen. Die zijn te zwaar belast. Alles wat ik nu kan missen gaat in een aparte zak als voorbode. Zal niet vroeg weg zijn, zie toch geen kans vandaag de 82 km. Te rijden die het boekje aangeeft.  

Eigenlijk vind je een fiets heel gewoon als pakezel. Tijdens normale dagritten sjouw ik al 15 kilo met me mee aan camera’s, stoel, statief en andere zaken die ik denk nodig te hebben. Veel van die zaken heb ik nu ook bij me, al heb ik 1 camera thuisgelaten en het statief.  Ik besef nu ook dat, elke keer als ik opstap, je een moment je je helemaal aan je stuur optrekt, voor je gaat zitten. Nooit bij stilgestaan. Nu ervaar je het door de gewichten voor en achter. 

Het is inmiddels half negen. Ga me wassen, tent afbreken en weer rijden. Bidden onderweg voor een oplossing. Eigenlijk moest je de zwaarste bagage aan iemand mee kunnen geven, dat was de oplossing voor mijn probleem. Echter zoveel luxe heb ik niet dat ik zo’n maatje kan vinden. Dus maar bidden wat voor mij en  de fiets goed is. Fijne dag allemaal en tot wie weet wanneer. Maus