Vrijdag 29-08-2014 De kerken van Verona zelf in foto's



Rond half negen zit ik aan het ontbijt en ontmoet daar ClaudioTringali en zijn vrouw Rosanna Belladonna en Michela Pesente, die ons ontbijt verzorgd. Er is gelijk een klik. Alle drie voegen me onmiddellijk toe aan hun Facebook op het moment dat ze in de gaten hebben dat ik daar op sta. Er worden foto’s gemaakt door Rosanna en Michela, die er gisteren gelijk opgezet zijn.  

In de morgen loop ik door het stadgedeelte, dat werkelijk om het hoekje van het huis ligt, praktisch naast de Arena, nog geen 100 mt ver. Het eerste wat ik doe is een kaart halen voor de uitvoering vanavond. Heb rondgelopen, genoten van de drukte om me heen, zonder zelfs maar één winkelstraat te hebben gezien. De prachtige oude gebouwen, wat zouden ze allemaal te vertellen hebben denk ik, wanneer ik ze fotografeer. Heb ik hier eerder rondgelopen in een ander leven? Nooit eerder ben ik hier geweest. Toch heb ik het gevoel dat ik overal de weg weet. Op gegeven moment kom ik in een doodlopend straatje. Op het laatste huis staat Theatra Filamonico. Een vrouwenstem zingt steeds opnieuw toonladders. Het klinkt niet eens vervelend, alleen heel krachtig. Zou het de stem van Carmen zijn die ons vanavond gaat verwennen?  Op de markt neem ik voor 2.50 een bakje vol vruchten. Het ziet er zo verleidelijk uit, ik kan het niet laten staan 

Alsof het zo moet zijn komen er net twee jongemannen de trap af, die mijn fiets naar beneden tillen. Als eerste rij ik naar het adres van de vrouw die mij zo had geholpen. Echter er is niemand thuis. Jammer zo’n engel moet je zuinig op zijn. Bij het balkon van Romeo en Julia krijg ik het aan de stok met een agent. Mag mijn fiets nergens parkeren. Dan maar niet. Had de avond ervoor al een blik geworpen door het hek. En ach….., er staat toch geen man op me te wachten om me toe te zingen. Er zijn vier prachtige kerken te bezichtigen. Hoewel ik er op tegen ben dat je voor de toegang van een kerk moet betalen, leg ik tegen mijn geweten in 5 euro neer. Om binnen te komen. Had even een blik om het hoekje geworpen. De prachtige Fresco’s. Wat jammer dat velen beschadigd zijn, maar anderen toch gerestaureerd. Grote schilderijen, het beeldhouwwerk, de altaren, graven. Het is teveel en de camera klikt en klikt. Er zijn zoveel foto’s gemaakt dat ik geen tijd heb om ze uit te zoeken en ze zo maar op Facebook zet die goed zijn. Natuurlijk worden in de eerste kerk weer twee kaarsjes gebrand. Bij elke kerk heb ik een kopie van de uitleg gemaakt. Na drie van de vier was ik kapot. Op de markt neem ik nog een broodje gevuld met Tomaat en Mozarella. Eet het in een rustig parkje, waar de duiven ook hun deel op komen eisen. Ben naar mijn kamer gegaan en het verhaal van de dag ervoor. Al snel was het tijd voor de uitvoering Carmen.  

Het is prachtig om te zien. De goedkoopste kaarten, 24,36 euro zitten in de nok van de Arena. Je kunt een kussentje huren voor 3 euro en je krijgt de mooiste uitvoering te zien wat je je maar kunt bedenken. Claudio en Rosana zitten met hun gasten eerste klasse beneden en hebben verschrikkelijk dure kaarten. Wij zitten in normale kleding die we dagelijks gebruiken, velen beneden zijn sjiek gekleed. Leuk om te zien. Rond kwart voor negen begint het. Eerst komt het orkest binnen, dan de dirigent die een warm applaus krijgt. Een licht gevoel van spanning bouwt zich op. Ik voel het overal om me heen. De inhoudt van de opera ken ik niet, vele aria’s des te beter. Er mag niet gefotografeerd worden met flits. Is ook heel vervelend zoor de spelers/zangers. Mijn camera is aardig toereikend om zonder flits te fotograferen. De mensen op het toneel gebruiken geen microfoons, alleen hun natuurlijke stemmen. Zij hebben een behoorlijk volume dat duidelijk te horen is hier boven. Af en toe zie ik enkele vleermuizen voorbij vliegen. Zouden anderen dat ook in de gaten hebben?

Na de tweede akte moet ik echt gaan. Het is al half twaalf en morgen moet ik weer 57 km. fietsen. Tocht wordt het weer laat. Désireé, mijn dochter belde dat zij komende maandag met de dokters samen beslissen om de stekker er uit te trekken bij mijn schoonzusje. Een zware beslissing. Mijn toestemming hebben ze sowieso en machtigingen hadden ze jaren geleden al. Volgens de dokters is er echt geen reden te denken dat ze ooit nog bij kan komen. Laten we alleen maar hopen dat zij een goede en mooie reis naar het licht gaat krijgen.

Totaal gereden 1363,52