2014-06-26 Even uitgeblust.

Er is afgelopen dagen veel gebeurd met als eindresultaat dat ik totaal uitgeblust achter de computer zit. Eén probleem werkt nog steeds door: slecht slapen vanwege het malen over de reis. Ook het steeds moeten verantwoorden tegenover mensen - al bedoelen ze het misschien niet zo - dat ik alleen op de fiets naar Rome ga en om kosten te sparen ook nog met de tent ga kamperen. Tja, als je geen partner hebt, moet je wel alleen gaan. Er is niemand anders. En kamperen? Ja, daar zie ik als herniapatiënt best tegenop. Maar het is wèl kostenbesparend. Voorlopig is het reisgeld nog lang niet compleet, al maak ik me daar het minst druk om. Vanaf het begin heb ik gezegd: 'Wat er ook gebeurd, geld of geen geld, deze reis moet ik maken'. Als die reis door moet gaan dan komt dat allemaal in orde. Zo ging het drie jaar geleden ook. Sommige dingen moet je gewoon doen in je leven. De drang is zo sterk, dan is het ook goed. Zo gaat het met alle mensen die een ideaal hebben. Zij maken van dat ideaal een succesformule. Zo zal het bij mij ook gaan.  

De routeboekjes heb ik alvast te leen gekregen van May Quaedflieg, die de reis naar Rome in 2011 maakte.

Afgelopen maandag heb ik de batterijen weggebracht om gereviseerd te worden. Dat was het allerbelangrijkste. Vandaag is de fiets naar de fietsenmaker voor de grote beurt en de nieuwe handremmen. Dan moet er ook nog een tent gevonden worden, en fietstassen voorop en een stuurtas met kaartvak er in. Maar ook dat komt in orde. 

Ook krijg ik van iemand een kleine computer te leen, met Windows 8. Wat een ellende als je Windows 7 gewend bent. Mijn kleinzoon gestrikt, een avondje les en ik heb ook dit weer onder de knie. Allerlei informatie gelezen over de tocht en ben nu begonnen aan het boek van May.

De afgelopen dagen ben ik mezelf een beetje voorbij gelopen. Het is nu tijd voor wat rust.
Juist door de voorbereidingen van deze reis naar Rome, komen veel herinneringen terug van de reis naar Santiago. We waren toen met z'n tweeën. Er waren de eerste twee weken vooral veel woorden over het feit dat ik meer tijd wilde nemen om te fotograferen en de ander alleen maar door wilde fietsen. Na een goed gesprek is het toch een prachtige reis geworden. Een stuk herinnering, die ik juist aan het loslaten was, komt weer boven. Heel vervelend, maar ik kan er nu even niet omheen.

Nee, ik schaam me niet voor dat gevoel. Als je intens van iemand hebt gehouden en die liefde van die ander er niet meer is, dan is verwerking noodzakelijk. Dat dit heel moeilijk is, hoef ik niemand te vertellen. Bijna iedereen heeft weleens een pijnlijke relatie gehad of zit er nog in. Het is een les die we mogen leren om er beter uit te komen. Oude wonden kunnen door dit soort herinneringen weer opengereten worden. Het is aan mij hoe kort of lang ik die pijn laat duren. Heel kort dus. De reis naar Rome is een andere reis met nieuwe indrukken. Terugkijken heeft geen zin. Ervaringen even voelen is juist goed om te zien hoe goed ik het nu heb. Hoe dankbaar en blij ik ben met mijn leven en keuzes.  

Ik ga een nieuwe ervaring opdoen. Een reis naar Rome maken, alleen. Zoals ik de reis naar Santiago ook alleen had willen maken, maar gezwicht ben voor argumenten die door de ander niet waargemaakt werden. Een ervaring waarvan ik heb geleerd dat je zelf goede of verkeerde keuzes maakt in je leven. Prachtig toch? Je groeit ervan en weet dat het volgende keer ook anders kan.

Tussendoor nog geld opgehaald voor onze icoon van de straat(zie foto). Zij had zoveel verwondingen dat ik de dierenbescherming heb moeten bellen. Zelf kon ik een dierenarts niet betalen voor ons zwerfkatje. Omdat Fransien zich over haar wil ontfermen wanneer ze weer beter is, heb ik de hulp van de buurt ingeroepen. Er moet aan de dierenbescherming 125 euro betaald worden als je een kat ophaalt. Dat geld heeft zij op dit moment niet te missen. Samen met anderen uit de straat is er al 69 euro opgehaald. Morgen maak ik een paar foto's voor iemand en heb voor ons katje een vrijwillige bijdrage gevraagd. Zo komen we toch aan het geld en kan Mausi, zoals ze door de buren werd genoemd, weer een goed tehuis vinden bij een echte kattenmoeder. De dierenbescherming zat al te zeuren hoe het dan moest als er een  speciale voeding nodig was of wanneer ze naar de dierenarts moest. Het gaat dus niet meer om het goede tehuis waar ze een en al liefde krijgt van een kattenmoeder die Mausi al kent? Draait in deze wereld dan alles alleen maar om geld? Helaas ja. Dat is nog het enige waar men naar kijkt. Of mankeert er iets aan mij dat ik denk dat LIEFDE het allerbelangrijkste is in deze wereld en we daar veel meer van mochten voelen?

 

We wachten het allemaal af. Dingen gebeuren en komen toch zoals ze voorbestemd zijn, daar geloof ik in. Maus

Slapeloosheid

Het is vier uur in de morgen. Uit armoede ben ik maar opgestaan. Blijkbaar hebben de hersencellen het in hun hoofd gehaald om een gevecht aan te gaan met elkaar door te blijven doormalen, terwijl een ander deel toch heel duidelijk zegt dat het wil slapen. Helaas de actieve helft behaalt steeds weer de overwinning op het zwakkere deel dat rust wil hebben. Daar zit ik nu, oververmoeid, want zo gaat het al dagen, met een kop kamillethee en uit wanhoop een slaaptabletje van Albert Heijn. Een winkel waar ik zelden een stap zet, maar heel af en toe een potje van deze tabletjes van nodig heb. Tja hoe zou dat nu toch komen, hè, dat slaaptekort?

Vandaag bij een andere fietsenmaker geweest, gespecialiseerd in elektrische fietsen. Hij kan de fiets weer helemaal up to date maken, de batterijen leeg laten halen en ze opnieuw laten vullen met een hoger percentage cellen, waardoor ik zelfs nog meer kilometers kan maken. Kosten per batterij 320 euro. Daar heb ik niet eens een nieuwe voor. Daarnaast kijkt hij alle bedrading na, zet nieuwe remmen en handremmen plus kabels op de fiets. Hij krijgt een uitgebreide grote beurt, een lekvrije band aan het achterwiel en er komen op de voorkant twee beugels waaraan ik twee lichtgewicht tasjes kan hangen. Totale kosten inclusief sponsoring € 700. Natuurlijk kijk ik nog verder, al denk ik haast dat anderen hierin niet goedkoper zullen zijn. Natuurlijk heb ik die nog niet bij elkaar, maar dat komt wel goed. Erger is dat ik de fiets 14 dagen kwijt ben, dus geen trainingsmogelijkheden. Afijn dan is er weer genoeg tijd om alles bij elkaar te zoeken voor de reis. Zeven weken, ze zijn zo voorbij voor de grote reis begint. Eigenlijk jammer. Gisteren was ik bij mijn eigen fietsenmaker, die, hoewel ik zei dat ik geen nieuwe fiets kon kopen, toch het eerste wees naar een nieuwe fiets van 2200 €. Tevens vertelde hij dat ik maar beter de reparatieadressen van Giant op moest zoeken voor onderweg. Dat mijn fiets de rit niet aan kon, hoewel ik er vorig jaar een nieuwe motor op heb laten zetten. Ik kon een inruil krijgen van 500 € en verder was er niets te regelen. Jammer. Waarom kwam hij niet met dit idee en een kleine sponsoring, zoals deze fietsenmaker, die net is begonnen in elektrische fietsen.

Klinkt het gek wanneer ik zeg dat het beslist niet de financiële kant is die me wakker houdt? Op één of andere manier geloof ik heilig dat dit allemaal wordt geregeld. Hoe??? Vraag het me niet, ik weet het niet. Het is mijn diepe geloof dat zegt dat ik mij hierover geen zorgen moet maken. Maar wat houdt me dan wel uit mijn slaap? Ook dat kan ik niet echt benoemen. Af en toe komen er ideeën in me op die ik op moet schrijven. Lampje aan, schrijven, lampje uit en prompt beginnen de celletjes weer in actie te komen. 

Een mens is een raar ding. Alles waar je overdag niet aan denkt, of mee bezig bent, komt 's nachts juist weer naar boven. Zo kwam ik gisterochtend op het idee ook de Rotaryclub aan te schrijven. Vanmorgen wilde ik er aan beginnen en wat gebeurd? Ben de naam van de club kwijt. De hele dag lopen piekeren. Vanmiddag kwam het woord Lions naar boven, maar wist dat dit ook wel een of andere instelling was, maar wat precies en hoe die naam is, is me nog steeds niet ingevallen. Uitgerekend 3.03 uur vannacht kwam het woord Rotaryclub in me op. Dit zijn de kleine ergernissen en naweeën van de Tia, waar ik mee moet leven, dus leren accepteren. Moeilijk, maar acceptatie is beter dan er boos om worden dat je last van lichte vergeetachtigheid hebt.  

Het is rond vijf uur, de Kamillethee was lekker, de kleine wandeling in de tuin heeft de hersens schoongeveegd, dus kan mijn verhaaltje weer op internet. De eerste vogels hoor ik fluiten. Buiten hangt een prachtige blauwe lucht bij het eerste ochtendgloren met heel veel schapenwolkjes. Het ruikt heerlijk fris buiten. Behalve de vogels hoor ik geen geluiden van het eerste verkeer. Terwijl u misschien nog lekker op één oor ligt te dromen, probeer ik u te amuseren met mijn slapeloosheid. Ik wens u dus tot het opstaan nog mooie dromen en misschien tot straks op internet. Slaap lekker, Maus

 

 

 

 

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer, vertrek 5 augustus 2014





Op weg naar Santiago, 15 mei t/m begin juli 2011

Deze reis wordt een echte pelgrimstocht, uit dankbaarheid. De laatste twee jaar zijn zeer hectisch en vooral heel verdrietig geweest. Mijn relatie, die ik twee jaar geleden om diverse redenen heb moeten verbreken, gaf nog steeds veel pijn en verdriet, dat ik heel moeilijk los kon laten. Iets wat gebeurt als je zelf heel veel van iemand houdt en dit niet beantwoord kan worden. Mijn dubbele hernia gaf afgelopen jaar steeds meer klachten. In juli 2013 werd ik gebeten door een teek. Het duurde ruim drie maanden voor de ziekte van Lyme werd ontdekt. Er werden twee kuren gegeven, echter de bacterie blijft in het lichaam zitten. De gevolgen van deze ziekte zijn nog vrij onbekend, hoewel er op internet steeds meer over te vinden is. In maart 2014 werd ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis, met een lichte Tia. Het is allemaal goed afgelopen. Ik kan weer fietsen, fotograferen en schrijven. Allemaal zaken om heel dankbaar voor te zijn en redenen genoeg om deze reis te maken. Alleen de financiën en de fiets zijn nog een groot probleem. De fietsenmaker heeft vanmorgen inderdaad bevestigd dat zowel de accu's als de bedrading en motor de reis niet aankunnen. Hij liet me direct een nieuwe fiets zien die het wel aan kon, maar helaas dat is op dit moment financieel niet haalbaar. Maar aan de prijs en inruil was verder niets te doen. Jammer. De reis moet echter doorgaan, zo sterk voelt het van binnen. Dus dan maar met de oude elektrische fiets en ik zie het wel. Er gebeurden heel veel wonderen op de weg naar Santiago, dus waarom zou mij dat wonder niet overkomen dat ik wel veilig en wel in Rome kom.

Om mijn financiële probleem op te lossen heb ik 4 prachtige ansichtkaarten met eigen teksten gemaakt die ik voor € 7.50 verkoop, inclusief verzendkosten.

U zou mij kunnen helpen door als sponsor deze kaarten te kopen.

Als dank voor deze sponsoring wordt voor dit bedrag tevens een kaarsje met uw persoonlijke boodschap in Rome voor u opgestoken,

zoals ik ook tijdens mijn reis naar Santiago voor al mijn sponsoren heb gedaan.

Al tijden lang zet ik mijn zelfgemaakte kaarten met tekst op Facebook, Linkedin, op mijn Blogs en op 50 plusser.nl. Stel ze gratis ter beschikking en iedereen kan ze vrij lezen en zelfs zonder toestemming kopiëren. Zij worden door zeer velen gelezen. Nu vraag ik voor dit speciale setje van 4 kaarten, die gratis thuis gestuurd worden, dit kleine bedrag als sponsoring voor mijn reis. U mag natuurlijk altijd iets extra's meesturen als steuntje in de rug, daar heb ik zeker geen bezwaar tegen. Voor diegenen die geen idee hebben wat voor kaarten ik maak, zie voorbeeld bovenaan. Kaarten en tekst zijn exclusief voor de sponsors.

Het is kort dag, maar toch, het is mogelijk. Een gewone ansichtkaart kost u tegenwoordig al gauw 2.50 p. stuk. Deze kaarten zijn exclusief voor deze gelegenheid gemaakt en worden niet op internet gepubliceerd.  U kunt de kaarten bestellen door  € 7.50 over te maken op banknummer NL73 ABNA 0485 5860 96. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden plus uw persoonlijke boodschap, die ik bij uw kaarsje en namens u, mag uitspreken. Elk kaarsje met boodschap krijgt een persoonlijke aandacht en intentie als dank voor uw sponsoring om deze reis voor mij mogelijk te maken.

Helpt u ook mee deze reis mogelijk te maken, opdat ik u daarna weer helemaal vers en fris, vol nieuwe gedachten en ideeën ten dienste kan staan met nieuwe verhalen en teksten? Vast hartelijk bedankt voor uw sponsoring.

U kunt mijn verhalen straks dagelijks volgen op het blog: http://romeopdeelektrischefiets.blogspot.nl/ en op Facebook. Bent u nog geen lid van mijn Blog of vriend op Facebook, meldt u dan vandaag nog aan. Zo kunt u mijn reisverslag met foto's dagelijks volgen. Voor mijn Blog meldt u zich aan door uw eigen email adres in te vullen in de rechterkolom, zodat u automatisch op de hoogte wordt gehouden van de tocht, het avontuur en de nieuwtjes onderweg

Dit is een voorbeeld van de exclusieve ansichtkaarten die u krijgt als u mee wilt sponsoren

 voor mijn reis naar Rome.